قاعده اضطرار (Q10042)
قاعده‌ای فقهی به معنای واقع شدن شخص، در شرايط و موقعيتی تهديدآميز است که برای خارج شدن از آن وضعیت، ناچار به انجام دادنِ عملی است که در حالت عادی حرام است و یا ترک عملی که در حالت عادی، انجام آن واجب است.
- قاعده فقهی اضطرار
- قاعده ضرورت
- ضرورت
- قاعده الضرورات تبيح المحظورات
| زبان | برچسب | توصیف | نام‌های مستعار این آیتم |
|---|---|---|---|
| فارسی | قاعده اضطرار |
قاعده‌ای فقهی به معنای واقع شدن شخص، در شرايط و موقعيتی تهديدآميز است که برای خارج شدن از آن وضعیت، ناچار به انجام دادنِ عملی است که در حالت عادی حرام است و یا ترک عملی که در حالت عادی، انجام آن واجب است. |
|